Towarzystwo Przyjaciół
Grodna i Wilna
Oddział we Wrocławiu

Wilno we wspomnieniach

Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna oraz Klub Muzyki i Literatury
zapraszają na wspomnienia o Wilnie i Wileńszczyźnie.

Spotkanie odbędzie się 13 października (czwartek) o godz. 16.00 w Klubie Muzyki i Literatury
we Wrocławiu przy pl. gen. Tadeusza Kościuszki 10.

 Usłyszymy o znanych Polakach związanych z Wilnem, wspomnienia odwiedzających Wilno,
będziemy śpiewali piosenki wileńskie.

W części artystycznej wystąpi Grażyna Komincz, znakomita śpiewaczka,
absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

W jej wykonaniu usłyszymy arie operowe, pieśni patriotyczne i kresowe.
Niezmiernie miła dziewczyna z wielką pasją do muzyki -
https://www.youtube.com/watch?v=SbdBszTO2WI

ZAPRASZAMY
Wstęp wolny
 

Warto doczytać...

Stanisław Moniuszko herbu Krzywda (5 maja 1819 w Ubielu - 4 czerwca 1872 w Warszawie)
– kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ok. 268 pieśni, operetek, baletów i oper.

Liliana Narkowicz, Stanisław Moniuszko w Wilnie, Wilno: Wydawnictwo Polskie, 2014
                           (w 195 rocznicę urodzin Stanisława Moniuszki).

W książce "Stanisław Moniuszko w Wilnie" Liliana Narkowicz skupia się na 18-letnim pobycie twórcy
w Wilnie, latach 1840-1858: w okresie tym Moniuszko napisał operę "Halka".

Książka przenosi czytelnika do ówczesnego grodu nad Wilią, na jego ulice i place. Pozwala wejść
do prywatnych XIX-wiecznych salonów muzyczno-literackich, ilustruje życie i zwyczaje zwykłych
mieszczan oraz ich wzajemne stosunki.

W rozdziale "Wileńska twórczość kompozytora" autorka podsumowuje dorobek muzyczny Moniuszki.
Opery, operetki, pieśni, litanie, ballady chóralne, oratoria, hymny, utwory fortepianowe, msze, uwertury,
nokturny: dzieła te, jak i słynne "Litanie Ostrobramskie", powstały właśnie w Wilnie.
Z zainteresowań Sanisława Moniuszki mitologią i litewską twórczością ludową zrodziły się utwory:
"Nijoła", "Trzech Budrysów", "Milda" - kantata na głosy solowe i chór mieszany z towarzyszeniem orkiestry.

Liliana Narkowicz, starając się jak najwierniej przedstawić sylwetkę i życie kompozytora (1819-1872),
sięgnęła po wszystkie aspekty jego działalności: organisty, dyrygenta, pedagoga, kierownika chóru,
społecznika. Nie pominęła aspektów bardziej prywatnych, ogólnoludzkich, o czym świadczą nazwy
rozdziałów: "Cechy osobowości kompozytora", "W kręgu przyjaciół" czy "Listy Stanisława do żony".

Autorka zadała sobie trud sięgnięcia jak najgłębiej do historii rodu Moniuszków.
Zestawiając dane archiwalne, śledziła losy przedstawicieli rodu wielu pokoleń aż do czasów
najnowszych oraz sporządziła drzewo genealogiczne rodu Moniuszków.

Więcej - http://www.wilnoteka.lt/pl/artykul/quotstanislaw-moniuszko-w-wilniequot-liliany-narkowicz

Barbara Hołub, Przy wileńskim stole, Warszawa: Książka i Wiedza, 1992;
tu np. rozdz.:
Barnard Ładysz, Ostrożnie z tymi Chińczykami!, na s. 83-95
(wraz z przepisami na cepeliny).